Stoppen of doorgaan?

Toeval of niet?
Enige tijd geleden kreeg ik een mail van een bevriende onderneemster waarin ze aankondigde dat ze ging stoppen met haar bedrijf. Dit ik-ga-er-mee-stoppen bericht zorgde voor een kleine schok. Deze onderneemster ken ik al enkele jaren en is een kei in wat ze doet. Met haar heb ik ook mogen samenwerken in een project, we hebben een fantastische training gegeven en sindsdien ben ik een bewonderaar. Haar persoonlijke en warme aanpak zorgt namelijk voor concrete resultaten. Maar voor haar was het ondernemen steeds minder een gevoel van vrijheid en steeds meer een beklemmend gevoel van ‘moeten’.
Dus besloot ze dat ze iets anders wilde.

Niet veel later kreeg ik een vergelijkbare mail van een lieve vriendin die ik al eeuwen ken. Een echte doorzetter die pas enkele maanden geleden supertrots en superblij onthulde dat ze was gestart als onderneemster. Ook haar ik-ga-er-mee-stoppen bericht komt in eerste instantie binnen als een kleine schok. Als ik haar spreek vertelt ze dat de onderneming niet is wat ze zoekt, deze jas past haar niet goed. Vandaar.

De derde onderneemster die meldt dat ze stopt met haar onderneming is een prachtvrouw die ik enkele jaren geleden heb leren kennen. Ook haar bewonder ik, om haar visie en doorzettingsvermogen. En om haar vermogen om te volgen wat haar hart haar ingeeft. En op die manier de weg te zoeken en te vinden, die haar zal brengen bij waar ze uiteindelijk wil zijn. Haar ik-ga-er-mee-stoppen bericht is eigenlijk helemaal geen schok, het past namelijk heel goed bij haar: durven kiezen en gaan voor wat je gevoel en hart je ingeeft.

Is het toeval of niet dat ik deze drie ik-ga-er-mee-stoppen berichten in korte tijd in mijn mail vindt? Ik geloof niet zo in toeval om eerlijk te zijn en dat is het ook niet. Ik kreeg de mails in een periode dat ik zelf ook erg zoekende was. Met mijn verhuizing naar Oostenrijk had ik privé het roer drastisch omgegooid, en dat had natuurlijk zijn effect op mijn bedrijf. En op mezelf. Ik werd lange tijd overvallen door twijfels en vragen. Zal ik stoppen of doorgaan? Wil ik het nog wel, wil ik verder gaan met mijn bedrijf? Kan ik in Oostenrijk klanten vinden? Wil ik dat? Zal ik doorgaan? Of wil ik liever stoppen? Ik was zoekende naar mijn nieuwe weg. Een hele worsteling.

En net toen ik weer voelde dat ik wilde blijven ondernemen en waarom ik dat wilde, ben ik opnieuw verhuisd. Net op het moment dat ik mijn innerlijke drijfveer om te ondernemen weer had gevonden, ging ik mijn koffers weer pakken. Wonen in wéér een ander land.
Frankrijk dit keer.

En opnieuw kwamen de twijfels en de vragen. Niet meer de vraag of ik wilde stoppen met ondernemen. Die keuze had ik al gemaakt. Ik wilde doorgaan als ondernemer, met nog meer vrijheid. En ook andere ondernemers helpen die vrijheid te ervaren.

Maar ik stelde me wel de vraag of ik het roer inhoudelijk moest omgooien. Wat wil ik eigenlijk met andere ondernemers bereiken? En hoe wil ik dat doen? Willen mijn klanten in Nederland nog wel met me werken, en wil ik online met ze aan de slag? Wat wil ik nu écht?

Een tijdje was ik zoekend naar de weg, de manier, de jas die me goed past. En wat er tijdens die zoektocht telkens terug kwam was het gevoel dat iets me belemmerde om te doen wat ik wilde. Natuurlijk, wonen en werken in een nieuw land, met een andere taal en cultuur, kan soms lastig zijn. Maar wat me echt belemmerde om de stappen te zetten die nodig waren, waren mijn eigen grenzen, waarvan ik dacht dat ik ze niet meer had. En ik heb de grenzen opgezocht, en ben er overheen gestapt. Ik moest wel, om verder te komen.

En nu ben ik onlangs weer verhuisd, terug naar Nederland. Ik kijk om me heen en zie zoveel ondernemers zoeken naar een manier om te groeien. Zoveel ondernemers lopen tegen grenzen aan, voelen blokkades om de juiste stappen te zetten die nodig zijn.

Je gaat de blokkades het liefst uit de weg, terwijl het beter is ze juist op te zoeken. Je bent bang om de confrontatie (met jezelf) aan te gaan, bang om over je grenzen te stappen. Omdat je niet weet waar dat toe gaat leiden. Omdat je bang bent voor het onbekende.
Herken je dat gevoel? Ik weet het.
Maar juist als je de grenzen niet opzoekt, mis je de kansen die er achter liggen te wachten. Je houdt jezelf, bewust of onbewust, tegen om te groeien als ondernemer. Ook als mens trouwens maar dat is een ander verhaal 😉

Zodra ik me realiseerde dat ik mijn ervaringen van de afgelopen jaren heel goed kan inzetten om andere ondernemers te helpen, was mijn nieuwe missie voor het komende jaar geboren:

Mijn missie is om ondernemers en organisaties de grenzen te helpen herkennen waardoor ze worden belemmerd in hun groei, deze op te zoeken en er overheen te stappen. Zodat ze kunnen groeien, met plezier en meer vrijheid.

Hoe zit het met jou?
Loop jij ook regelmatig tegen grenzen aan, en wat doe je dan? Leuk als je dat in een reactie laat weten. Mag ook per mail als je het niet openbaar wilt delen 😉